-
1 tknąć
глаг.• дотронуться* * *tkn|ąć\tknąćięty сов. 1. коснуться, тронуть, дотронуться;nie \tknąć czegoś не дотронуться до чего-л.; nie \tknąć kogoś не тронуть кого-л.;nie \tknąć jedzenia не притронуться к еде;
2. kogo охватить кого; возникнуть у кого;\tknąćęło mnie przeczucie меня охватило предчувствие; \tknąćęło go podejrzenie у него возникло подозрение;
● \tknąćięty apopleksją разбитый параличом+1. dotknąć, poruszyć, trącić 2. ogarnąć, opanować
* * *tknięty сов.1) косну́ться, тро́нуть, дотро́нутьсяnie tknąć czegoś — не дотро́нуться до чего́-л.
nie tknąć kogoś — не тро́нуть кого́-л.
nie tknąć jedzenia — не притро́нуться к еде́
tknęło mnie przeczucie — меня́ охвати́ло предчу́вствие
tknęło go podejrzenie — у него́ возни́кло подозре́ние
•Syn:
См. также в других словарях:
tknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}tykać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tknąć — dk Va, tknę, tkniesz, tknij, tknął, tknęła, tknęli, tknięty rzad. tykać ndk I, tknąćam, tknąćasz, tknąćają, tknąćaj, tknąćał, tknąćany 1. «dotknąwszy poruszyć coś z właściwego miejsca, np. wziąć, przestawić coś itp. (zwykle z przeczeniem)» Nie… … Słownik języka polskiego
